Choroby psychiczne – objawy, rodzaje, leczenie

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że ponad miliard osób na całym świecie mierzy się z pewnego rodzaju zaburzeniami psychicznymi. Liczba ta stanowi około 12% globalnej populacji. Być może w Twoim otoczeniu również znajdują się osoby, które dotykają choroby psychiczne. Warto przyjrzeć się bliżej najczęściej spotykanym problemom, ich objawom, a także metodom leczenia.

Choroby psychiczne XXI wieku

Osoby, które cierpią z powodu chorób psychicznych, często odsyła się na terapię, a także proponuje im leczenie farmakologiczne. Skuteczność medycyny konwencjonalnej zależy jednak w dużej mierze od postawienia właściwej diagnozy. W związku z tym, zebrałem dla Ciebie kilka najpoważniejszych zaburzeń, z jakimi zmagają się ludzie w ostatnich latach:

• Osobowość dyssocjalna
• Schizofrenia
• Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
• Zespół Capgrasa
• Zespół lęku napadowego
• Autyzm

Zobacz, jak rozpoznać choroby, czym różnią się od siebie, a także jakie metody leczenia najczęściej proponują lekarze i terapeuci. Czy jednak klasyczne podejście naukowe wystarcza, by pokonać choroby psychiczne XXI wieku?

Osobowość dyssocjalna – czym jest i jak się objawia?

Osobowość dyssocjalna (ASPD, APD) to schorzenie objawiające się długotrwałymi zmianami w zachowaniu człowieka odnośnie kontaktów społecznych. Osoby cierpiące z powodu APD często mają problemy w nawiązywaniu nowych znajomości, a także utrzymywaniu swoich relacji z innymi. Może brakować im empatii, zaś najlepiej czują się tylko w swoim towarzystwie.

Naukowcy mówią, że pierwsze objawy osobowości dyssocjalnej mogą urzeczywistniać się już w wieku dziecięcym, około 8 roku życia. Najbardziej na negatywne skutki APD narażone są jednak osoby w wieku od 24 do 44 lat.

Choroby psychiczne tego rodzaju posiadają wiele czynników ryzyka, wśród których wymienić należy wpływ członków rodziny, życie w ubóstwie czy też nieleczone traumy z dzieciństwa. Jeszcze do niedawna, osobowość dyssocjalną porównywano z zachowaniem psychopatycznym oraz socjopatycznym.

Warto podkreślić, że jest to jedno z najtrudniejszych do wyleczenia schorzeń psychicznych. 

Schizofrenia – jak ją rozpoznać?

Jeżeli chodzi o choroby psychiczne, schizofrenia pozostaje jednym z najgroźniejszych dla społeczeństwa schorzeń. Objawia się ona napadami psychozy, a także atakami, podczas których chory może:

• Słyszeć głosy, których nie ma.
• Mieć urojenia, a także wmawiać sobie dziwne rzeczy.
• Myśleć w sposób pozbawiony racjonalnego podejścia do świata.
• Dezorganizować życie sobie i swoim bliskim.
• Wycofywać się z relacji międzyludzkich.

W wielu przypadkach schizofrenia może wykazywać wstępne objawy już w wieku dziecięcym lub młodzieńczym. Rzadko występuje samodzielnie, gdyż towarzyszyć jej mogą inne zaburzenia – uzależnienie od używek, stany depresyjne, lęki czy też zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.

Naukowcy estymują, że w roku 2022 mamy w sumie około 24 milionów chorych na schizofrenię na całym świecie. Leczenie polega zwykle na stosowaniu leków psychotropowych, a także terapii psychiatrycznej. Najgorsze nieleczone przypadki schizofrenii mogą doprowadzić chorego do samookaleczania się, a nawet samobójstwa.

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe – co to takiego?

Około 1% ludzi na świecie cierpi z powodu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, zwanego też chorobą dwubiegunową, psychozą maniakalno-depresyjną czy cyklofrenią. Jest to zespół nawracających problemów natury psychicznej, które dotyczą epizodów depresyjnych, maniakalnych, a także hipomaniakalnych.

Należy odnotować, że osoby bipolarne cierpią z powodu niezwykle wyraźniej huśtawki nastrojów. Potrafią błyskawicznie przechodzić ze stanów depresyjnych po ekstatyczną euforię. Duża zmienność nastrojów u ponad 30% chorych prowadzi do samookaleczania się, a w 6% przypadków kończy się samobójstwem.

Badacze dowodzą, że choroby psychiczne związane z dwubiegunowością mogą być wywoływane genetycznie lub środowiskowo. Schorzenie to nie zostało jeszcze dokładnie zbadane, stąd też konwencjonalne leczenie nie zawsze przynosi spodziewane efekty.

Zespół Capgrasa – na czym polegają te choroby psychiczne?

Schorzenie, które opisał Joseph Capgras w 1923 roku, jest niezwykle rzadkim przypadkiem zaburzenia z grupy DMS (urojeniowe zespoły błędnej identyfikacji). Tego typu problemy psychiczne związane są z urojeniem, że przedmioty lub osoby z otoczenia chorego zmieniły lub utraciły swoją tożsamość.

W przypadku zespołu Capgrasa, chory jest przekonany, że jego znajomi zostali zamienieni na innych ludzi, którzy wyglądają identycznie. Takie urojenia rzadko występują samodzielnie, a częściej towarzyszą następującym schorzeniom:

• Schizofrenia.
• Otępienie.
• Powikłania po urazach głowy.

Ponieważ schorzenie Capgrasa nie jest często spotykane, brakuje rzeczowej literatury na jego temat. Co więcej, nie stwierdzono również skutecznych metod leczenia w obszarze medycyny konwencjonalnej. Lekarze zwykle przepisują psychotropy, a także odsyłają chorego na terapię psychiatryczną.

Zespół lęku napadowego – co to za choroba psychiczna?

Paniczne lęki to jedno z wielu zaburzeń lękowych, które są niezwykle rozpowszechnione na całym świecie. Lęki napadowe i towarzyszące im choroby psychiczne dotyczą około 2,5% populacji. Objawiają się one nieuzasadnionymi, nagłymi i bardzo rozległymi napadami strachu oraz paniki.

Napadom lęku towarzyszyć może sporo symptomów, do których należą:

• Palpitacje serca.
• Drżenie rąk.
• Nadmierne pocenie się.
• Wstrząsy ciała.
• Brak tchu.
• Uczucie sztywności.
• Nieuzasadnione poczucie, że zaraz wydarzy się coś strasznego.

Lęk to zjawisko, które dotyczy chyba każdego człowieka. Jednakże w przypadku zespołu lęku napadowego, odczucie negatywnych emocji jest znacznie silniejsze i wyraźniejsze. Warto podkreślić, że źródło paniki nie jest uzasadnione, lecz bierze się z podświadomych urojeń chorego.

Najskuteczniejszą konwencjonalną formą leczenia ataków paniki jest długofalowa psychoterapia poznawczo-behawioralna. Ta z kolei może trwać nawet do 2 lat. Zmierzone sukcesy wykazują skuteczność terapii na poziomie 70-90%.

Autyzm – co to takiego?

W ostatnich latach spektrum autyzmu zyskało rozpoznanie zarówno wśród lekarzy, jak również rodziców dzieci. Okazuje się bowiem, że choroby psychiczne z pogranicza autyzmu zwykle dotykają właśnie najmłodszych. Jest to wieloaspektowy zespół schorzeń, a te mogą dawać się we znaki przez całe życie.

Ogólnie rzecz biorąc, autyzm objawia się trudnościami w interakcjach społecznych, nawiązywaniu kontaktów, a także powtarzaniu tych samych zachować. Osoby cierpiące z powodu choroby postrzegane są jako „mające swój własny świat”. Należy jednak podkreślić, że manifestacja problemu u każdego chorego urzeczywistnia się w inny sposób.

Co ciekawe, wokół spektrum autyzmu narosło również sporo kontrowersji. Niektórzy rodzice wykorzystują chorobę do usprawiedliwiania złego zachowania swoich dzieci, choć te nie cierpią z powodu zdiagnozowanego schorzenia. Rośnie również odsetek osób wierzących w to, że autyzm wywołany jest szczepieniami w wieku niemowlęcym i dziecięcym, co jednak nie zostało jasno udowodnione.

Czy medycyna konwencjonalna wystarczy, by pokonać choroby psychiczne XXI wieku?

Wizyta u specjalisty z zakresu psychologii czy psychiatrii zwykle kończy się podobnymi wnioskami. Następuje przepisanie leków, zaproszenie na kolejną wizytę lub odesłanie na terapię. Tymczasem okazuje się, że to niejedyne metody radzenia sobie z problemami. Tam, gdzie kończy się medycyna konwencjonalna, zaczyna się podejście duchowe do schorzeń.

Choroby psychiczne można łagodzić, a w wielu przypadkach również leczyć, stosując alternatywne sposoby. W tym celu warto sprawdzić, jak z problemami radzą sobie tubylcze ludy Amazonii.

Grupy etniczne Ameryki Południowej wierzą, że za problemy z głową odpowiadać mogą złe duchy, które należy przepędzić. W tym celu, stosuje się specjalne ceremonie związane z aromaterapią kadzidłami. Ukojeniu nerwów i otwarciu umysłu na nowe wymiary pomaga również spożywanie ceremonialnego kakao.

Świat zachodni, w którym żyjemy, utracił duchowy związek z przodkami, naturą, a także naszym jestestwem. Często brakuje nam uziemienia, zaś za nasze problemy odpowiada niezdrowy tryb życia, stres wywołany pracą i związkami, jak również pogoń za pieniędzmi i szczęściem.

Tymczasem, można sięgnąć po tradycyjne metody, które pomagają uwolnić umysł od kłębowiska negatywnych emocji. Przydatne w uzyskaniu połączenia z duchowością będą rytuały głębokiego oddychania, a także ceremonie uzdrowienia czakr.

Pamiętajmy, że choroby psychiczne mają często różnorodne podłoże, a do tego manifestują się na wiele sposobów. Duchowe sposoby radzenia sobie z problemami mogą stać się atrakcyjnym dodatkiem do klasycznej terapii schorzeń mentalnych. Warto uwolnić umysł od zalegających w nim złych mocy, żeby otworzyć się na lepsze, zdrowsze życie.