Świątynia Hathor w Denderze, poświęcona bogini miłości, piękna i macierzyństwa, jest jednym z najlepiej zachowanych zabytków starożytnego Egiptu. Ta imponująca budowla nie tylko stanowi dowód na wyjątkowe umiejętności architektoniczne starożytnych Egipcjan, ale także kryje w sobie wiele tajemnic i fascynujących elementów, które przyciągają zarówno historyków, jak i turystów z całego świata.
Architektura świątyni charakteryzuje się użyciem wyszukanych kolumn ozdobionych motywami kwiatowymi i przedstawieniami bogini Hathor, a także kolumnowym portykiem z kolumnami w formie sistrum, instrumentu muzycznego kojarzonego z tą boginią. Ściany świątyni zdobią okazałe płaskorzeźby i malowidła przedstawiające sceny z życia codziennego, ceremonie religijne i ofiary dla bogini, oferując cenny wgląd w społeczeństwo starożytnego Egiptu i wierzenia religijne (Marcus Parve).
Kompleks świątynny w Denderze obejmuje także wiele innych ciekawych elementów, takich jak święte jezioro, świątynia bogini Izydy, a nawet wczesny kościół chrześcijański, co jest świadectwem długiej historii i zmian kulturowych, które dotknęły to miejsce (Sacred Sites). Ponadto, świątynia skrywa ważne sceny związane z ustanowieniem obiektu i jego oddaniem bóstwom, zajmujące się obrzędami religijnymi i rytuałami, a także filozofią starożytnych Egipcjan dotyczącą ciał niebieskich i znaków zodiaku (Hurghada Lovers).
Jedną z tajemnic świątyni są tzw. stopnie z topionego granitu, które prowadzą na dach świątyni. Te kamienne schody, zdobione wyjątkowymi przedstawieniami faraona, bogini Hathor i kapłanów, wykazują niezwykłe zjawisko, jakim jest częściowe stopienie granitu, co nadało im charakterystyczny, spływający efekt. Ten fenomen wzbudza zainteresowanie nie tylko wśród ekspertów, ale również wśród odwiedzających i jest przedmiotem licznych spekulacji dotyczących metod użytych do ich wykonania. Niektóre teorie sugerują nawet, że za tym zjawiskiem mogła stać zaawansowana technologia lub nieznane nam dziś metody obróbki kamienia (Infinity Explorers).
Mało prawdopodobny jest fakt, iż dostęp do Świątyni miałyby dostęp setki tysięcy ludzi, czego skutkiem użytkowania byłoby zniszczenie schodów pod wpływem ciężaru. Dostęp posiadali raczej jedynie kapłani czy wysoko postawieni mieszkańcy. Historycy uznają, że są to ślady erozji, lecz większość ludzi nie zgadza się z tym stanowiskiem. Opinie wskazują podział na kilka grup zwolenniczych:
– Na schodach został wylany beton, który wszedł w interakcje ze schodami i doprowadził je do obecnego stanu.
– Starożytni Egipcjanie posiadali dostęp do ówcześnie zaawansowanej technologii pozwalającej na zmiękczenie kamienia.
– Egipcjanie posiadali dostęp do odmiennej niż powyższa technologii, a mianowicie dostęp do broni jądrowej, co budzi największe kontrowersje.
Niektórzy badacze z kręgu historii alternatywnej wysunęli tezę wzbudzającą wiele emocji, mówiącą o tym, że starożytni Egipcjanie dysponowali technologią wyprzedzającą swoje czasy, włącznie z możliwością posiadania broni jądrowej. Dowodem mają być stopione schody granitowe znajdujące się w Świątyni Hathor.
Twierdzą, że możliwość stopienia granitu do tego stopnia mogła wynikać jedynie z zastosowania energii jądrowej. Pomimo szerokiej gamy opinii i kontrowersji, jakie ta hipoteza wywołuje, niezaprzeczalnie przyczyniła się ona do zainteresowania i fascynacji starożytną cywilizacją egipską oraz tajemnicami jej osiągnięć.
Koncepcja starożytnej technologii jądrowej może być odbierana jako zbyt daleko idąca, jednak niewyjaśnione do końca topnienie schodów świątynnych pozostaje zagadką. Istnieje możliwość, że dawne cywilizacje posiadały większą wiedzę i umiejętności techniczne niż przypuszczamy.
Zakładając, że teoria ta jest prawdziwa, sugerowałoby to, iż starożytni Egipcjanie osiągnęli poziom zaawansowania technologicznego uważany dotąd za niemożliwy. Pomysł tworzenia broni jądrowej w starożytności może wydawać się fantastyczny, ale nie jest całkowicie wykluczony z rozważań.
Mimo to, wspomniana teoria pozostaje kwestią sporną, ponieważ uszkodzenia dotyczą wyłącznie schodów, nie zaś całej struktury świątyni. Uszkodzony obszar jest stosunkowo mały i nie wydaje się, by miał wpływ na pozostałą część budowli.
Inną hipotezą dotyczącą konstrukcji piramid oraz stopionych schodów granitowych w Świątyni Hathor jest wykorzystanie kamieni geopolimerowych. Te bloki kamienne tworzone są z roztworu płynnego, a nie wydobywane i transportowane na miejsce budowy.
Zgodnie z tą teorią, piramidy miałyby być zbudowane w całości z betonu geopolimerowego. Zakłada się, że pewne nieprawidłowości w procesie wylewania mogły spowodować przepływ i późniejsze zestalenie się kamieni w sposób niezamierzony, co doprowadziło do nietypowego wyglądu schodów.
Kamienie geopolimerowe uzyskuje się poprzez mieszanie piasku i wody z takimi dodatkami jak wapno, popiół i glina. Proces ten skutkuje naturalną krystalizacją, która wymaga miesięcy, by kamień stwardniał. Produkt końcowy bardzo przypomina naturalny kamień, gdyż proces krystalizacji jest identyczny z procesem formowania się skał.
Schody klatki schodowej Świątyni Hathor, położonej w Egipcie, są całkowicie stopione, czego nauka nie potrafi w żaden sposób wyjaśnić, ponieważ są zbudowane z litego granitu. Po bliższym badaniu schodów schodowych wynika, że ich uszkodzenia nie mogły być spowodowane erozją lub normalnym zużyciem. Według niektórych teoretyków jest to jasny znak, że w Starożytnym Egipcie istniały wysoko rozwinięte technologie, dzięki którym można było zmiękczyć twarde skały i tworzyć dowolne kształty ze skał.
Świątynia Hathor w Denderze pozostaje jednym z najbardziej fascynujących miejsc w Egipcie, będącym nie tylko dowodem na zaawansowane umiejętności architektoniczne i artystyczne starożytnych Egipcjan, ale także na ich głębokie religijne i filozoficzne zrozumienie świata.
